3دلیل محکم بر بطلان \نمونه هايي از كلام پر اعجازمولا در نهج البلاغه (هنگام دفن حضرت زهرا(س) - بخش اول) ( استاد غلامحسین خالقی )
كلام شريف : «السلام عليك يا رسول الله عنّي و عن ابنتك النّازلة في جوارك و السّريعة اللّحاق بك قَلَّ يا رسول الله عن ضفيّتك صبري و رقّ عنها تجلّدي الاّ اَنَّ لي في التأسّي بعظيم فرقتك و فادح مصيبتك موضع تعزّ فلقد وسّدتك في ملحودة قبرك و فاضت بين نحري و صدري نفسك – فانّا لله و انّا اليه راجعون- فلقد استرجعت الوديعة و اخذت الرَّهينة !»
سلام بر شما اي فرستاده ي خدا از جانب من و از سوي دخترت كه در كنار تو فرود آمده و زود به تو ملحق شد. اي فرستاده خدا از براي دخترت صبرم كم گرديده و از برايش پوستم نازك گشته (قدرت تحمل مصيبتش را از دست داده = اين پوست قدرت تحمل اين مصيبت را ندارد) مگر اينكه براي من در الگوگيري از بزرگي فراقت و سنگيني مصيبتت جاي دلداري است. پس خودم بالشت سرت را در لحد قبرت نهادم و بين گلوگاهم و سينه ات نَفَست (روحت) پرواز نمود. پس ما مال خدائيم و ما به سوي او بازگشت مي نمائيم. پس به اين وديعة فرمان بازگشت صادر شد و آنچه كه به گرو داده شده بود پس گرفته شد.ريشه هاي قرآني اين بخش از سخن مولا
1- «انَّ الله اصطفي آدم و نوحاً و آل ابراهيم و آل عمران علي العالمين ذريّة بعضهم من بعض» آل عمران 33 و 34
همانا خدا برگزيد آدم و نوح و خاندان ابراهيم و خاندان عمران را بر همه ي جهانيان در حالي كه اينان ذريّه اي هستند بعضشان از نسل بعضي.
به اين آيه قرآن اشاره دارد اين جمله زيباي مولا «قلَّ يا رسول الله عن صفيّتك صبري ، كم گشته اي رسول خدا (ص) از براي صفيّه ات صبرم»
2- «لقد كان لكم في رسول الله اسوة حسنة» احزاب
قسم مي خورم براي شما در رسول خدا سرمشقي نيكوست.
به اين آيه قرآن اشاره دارد اين كلام مولا «الاّ اَنَّ في التأسّي بعظيم فرقتك و فادح مصيبتك موضع تعزّ» در اشارت ، زيرا تأسّي مصدر باب تفعل از همان ماده ي اسوه مي آيد. اسوه به معناي الگو و سرمشق است. بايد به آن مصيبت سنگين تأسّي جست و آن را نصب العين قرار داد.
مگر نه اين است كه رسول خدا (ص) فرموده: «من اصيب بمصيبة فليذكر مصيبة بي فأنّه اعظم المصائب ، هر كس دچار مصيبتي شد پس بايد مصيبت (فقدان) مرا ياد كند پس همانا آن بزرگترين مصيبت هاست.» و نيز فرموده: «من عظمت عنده مصيبة فليذكر مصيبة بي فأنّها سَتُهَوَّنُ عليه ، هر كس نزد او مصيبتي باش پس بايد ياد كند مصيبتش را به من پس همانا آن مصيبت بر او آسان مي شود.»
حال حالت شديداً سخت مولا را در نظر بگيريد، به دست خودش پاره ي تن رسول خدا (ص) را در قبر دفن نموده و تمامي غم هاي عالم بر او روي آورده، در اين حالت عيناً در برابرش مجسّم مي شود كه چگونه رسول خدا از دنيا رفت و چگونه دفن شد. «فلقد وسّدتك في ملحودة قبرك» وساده در لغت عرب به معناي بالش و متكا مي آيد. اين خود مولا بود كه زير سر رسول خدا (ص) خشت و يا خاك لحد مي گذارد، عجبا چه كسي را دفن كرده؟ قلم از بيانش عاجز! قبلاً چه كرده سر رسول خدا (ص) بر روي سينه مولا بوده و در آن حالت رسول خدا (ص) به ملأ اعلا پرواز مي كند آري.
3- «انّا لله و انّا اليه راجعون» اين كلمه ي استرجاع است در مقام مصيبت زدگي. «الّذين اذا اصابتهم مصيبة قالوا انّا لله و انّا اليه راجعون ، آنانكه وقتي مصيبتي به آنان رسد گويند ما مال خدا هستيم و ما تنها به سوي او در حالت بازگشت هستيم.»
4- « يا ايّتها النّفس المطمئنّة ارجعي الي ربّك راضية مرضيّة (آيه آخر سوره والفجر) اي نفس پر از اطمينان برگرد به سوي پروردگارت در حاليكه تو از خدا راضي هستي و خدا از تو راضي.»
به اين آيه قرآن اشاره دارد اين سخن مولا « فلقد استرجعت الوديعة ، قسم مي خورم كه به اين وديعة فرمان بازگشت صادر شد.» وديعه ي خدا و رسول خدا حضرت زهرا است و اين است ودعّي پذيرنده اين وديعه است مسلمان كه پيغمبر اكرم در ميان مردم دو چيز را به وديعه گذاشت كتاب خدا قرآن كريم و عترتش اهل بيتش و يا حضرت زهرا وديعه ي نزد اميرالمؤمنين بود كه زوجه وديعه نزد شوهر است و هر كس بايد در حفظ وديعه اش بكوشد و چه كسي اولي به اين وديعه از خود اميرالمؤمنين.
خواننده ي محترم شدت پيوستگي از كلام مولا را بنگر كه پس از آنكه فرمود: «انّا لله و انّا اليه راجعون» و همان گونه كه عرض شد به آن كلمه ي استرجاع گفته مي شود. سخن از استرجاع ديگري به ميان آورد استرجاع اول استرجاع بنده و اين استرجاع خدا يا رسول خدا (ص).
همانا خدا برگزيد آدم و نوح و خاندان ابراهيم و خاندان عمران را بر همه ي جهانيان در حالي كه اينان ذريّه اي هستند بعضشان از نسل بعضي.
به اين آيه قرآن اشاره دارد اين جمله زيباي مولا «قلَّ يا رسول الله عن صفيّتك صبري ، كم گشته اي رسول خدا (ص) از براي صفيّه ات صبرم»
2- «لقد كان لكم في رسول الله اسوة حسنة» احزاب
قسم مي خورم براي شما در رسول خدا سرمشقي نيكوست.
به اين آيه قرآن اشاره دارد اين كلام مولا «الاّ اَنَّ في التأسّي بعظيم فرقتك و فادح مصيبتك موضع تعزّ» در اشارت ، زيرا تأسّي مصدر باب تفعل از همان ماده ي اسوه مي آيد. اسوه به معناي الگو و سرمشق است. بايد به آن مصيبت سنگين تأسّي جست و آن را نصب العين قرار داد.
مگر نه اين است كه رسول خدا (ص) فرموده: «من اصيب بمصيبة فليذكر مصيبة بي فأنّه اعظم المصائب ، هر كس دچار مصيبتي شد پس بايد مصيبت (فقدان) مرا ياد كند پس همانا آن بزرگترين مصيبت هاست.» و نيز فرموده: «من عظمت عنده مصيبة فليذكر مصيبة بي فأنّها سَتُهَوَّنُ عليه ، هر كس نزد او مصيبتي باش پس بايد ياد كند مصيبتش را به من پس همانا آن مصيبت بر او آسان مي شود.»
حال حالت شديداً سخت مولا را در نظر بگيريد، به دست خودش پاره ي تن رسول خدا (ص) را در قبر دفن نموده و تمامي غم هاي عالم بر او روي آورده، در اين حالت عيناً در برابرش مجسّم مي شود كه چگونه رسول خدا از دنيا رفت و چگونه دفن شد. «فلقد وسّدتك في ملحودة قبرك» وساده در لغت عرب به معناي بالش و متكا مي آيد. اين خود مولا بود كه زير سر رسول خدا (ص) خشت و يا خاك لحد مي گذارد، عجبا چه كسي را دفن كرده؟ قلم از بيانش عاجز! قبلاً چه كرده سر رسول خدا (ص) بر روي سينه مولا بوده و در آن حالت رسول خدا (ص) به ملأ اعلا پرواز مي كند آري.
3- «انّا لله و انّا اليه راجعون» اين كلمه ي استرجاع است در مقام مصيبت زدگي. «الّذين اذا اصابتهم مصيبة قالوا انّا لله و انّا اليه راجعون ، آنانكه وقتي مصيبتي به آنان رسد گويند ما مال خدا هستيم و ما تنها به سوي او در حالت بازگشت هستيم.»
4- « يا ايّتها النّفس المطمئنّة ارجعي الي ربّك راضية مرضيّة (آيه آخر سوره والفجر) اي نفس پر از اطمينان برگرد به سوي پروردگارت در حاليكه تو از خدا راضي هستي و خدا از تو راضي.»
به اين آيه قرآن اشاره دارد اين سخن مولا « فلقد استرجعت الوديعة ، قسم مي خورم كه به اين وديعة فرمان بازگشت صادر شد.» وديعه ي خدا و رسول خدا حضرت زهرا است و اين است ودعّي پذيرنده اين وديعه است مسلمان كه پيغمبر اكرم در ميان مردم دو چيز را به وديعه گذاشت كتاب خدا قرآن كريم و عترتش اهل بيتش و يا حضرت زهرا وديعه ي نزد اميرالمؤمنين بود كه زوجه وديعه نزد شوهر است و هر كس بايد در حفظ وديعه اش بكوشد و چه كسي اولي به اين وديعه از خود اميرالمؤمنين.
خواننده ي محترم شدت پيوستگي از كلام مولا را بنگر كه پس از آنكه فرمود: «انّا لله و انّا اليه راجعون» و همان گونه كه عرض شد به آن كلمه ي استرجاع گفته مي شود. سخن از استرجاع ديگري به ميان آورد استرجاع اول استرجاع بنده و اين استرجاع خدا يا رسول خدا (ص).
الفضل ما شهد به الاعداء