3دلیل محکم بر بطلان \(و همانا قرآن ظاهرش نيكوي عجب آور است و باطن و درونش ژرف، شگفتي هايش هرگز فاني و نيست نمي شود و مطالب غريبه ، تازه هايي كه تاكنون به گوش نرسيده به پايان نمي رسد و تاريكي ها برطرف نشود مگر به آن.
شرح:
شگفتا كه عدل قرآن علي تير كلامش زيبا و باطنش عميق و عجائبش و غرائبش بي پايان.
به راستي قرآن در كلام مولا به چه تشبيه شده ، آيا در كلام مولا فقط يك
استعاره ديده مي شود كه از قرآن استعاره ي بالكنايه به دريا يا اقيانوس شده
باشد كه قرآن همچون اقيانوسي زيبا، پر عجائب وقتي كه بيرون آن را انسان مي
بيند و درونش را عميق .... ؟ و يا دو استعاره در كلام مولا مي بيني
استعاره بالكنايه از قصر زيبا كه وقتي كه انسان بيرونش را مي بيند از
زيبائيش در حيرت مي شود و وقتي كه پا به درون آن مي گذارد برايش انتهايي
نمي بيند بلكه هر در كه باز مي كند درهاي ديگري بروي خدا باز شده مي بيند و
هكذا و در درون هر بخشي عجائب هفت فلك مي بيند كه گويا اين عالم با اين
فراخنائيش عجائبش در گوشه و كنار اين فصر نمودار گشته و يا استعارت به نحو
ديگري است ، اين قرآن خود عالمي است، آسماني است:
«و لقد زيّنّا السّماء الدّنيا بمصابيح »
و به تحقيق ما آسمان نزديك تر را به چراغ ها زينت داده ايم و باطن اين عالم چيست ملكش نسبت به ملكوتش ، ظاهرش نسبت به باطنش كحلقة في فلاة مانند حلقه اي در دستي گم است كه اين تعبير از خود مولا در باره ي نسبت مُلك به ملكوت ، پس اين قرآن نيز اينچنين. بلكه اسرار مُلك و ملكوت را آشكار مي كند كه خود مولا در همين خطبه 18 پيش از آن از جمله ي اين دو آيه در باره عظمت قرآن استدلال كرده اند:
«ما فرّطنا في الكتاب من شيء » (انعام 38)
ما در كتاب چيزي فروگذار نكرديم.
« تبياناً لكلّ شيء » (نحل 89)
قرآن بيانگر و مُفَسّر هر چيزي است.
اما هر چه باشد بخش پاياني سخن مولا استعاره ي از دريا دارد. آنگاه كه گويد «لا تفني عجائبه» عجيبه هايش، شگفت آورهايش فاني نشود «و لا نتقضي غرائبه» غريبه هايش به پايان نرسد «و لا تكشف الظّلمات الاّ به» و تاريكي ها برطرف نشود جز به آن. شگفتا كه درياي عميق در خود ظلمت به همراه دارد خصوصاً در شب :
«او كظلماتٍ في بحرٍ لجّيّ يغشاه موج من فوقه موج من فوقه سحاب ظلماتٌ بعضها فوق بعضٍ ...» (نور 40)
يا مانند تاريكي هايي در دريايي عميق كه آنها را موجي بپوشاند بالاي آن موج ، موجي بالاي آن ابري، تاريكي هايي بعض آنها بالاي بعضي.
گرچه درياي عميق ، اقيانوس چنين وضعيتي دارد و لكن قرآن گرچه اقيانوس است نه تنها ظلمتي ندارد بلكه ظلمتها به كمك او برطرف مي شود وه چه زيباست اين سخن رسول خدا (ص) در باره ي قرآن:
«اذا التبست عليكم الفتن كقطع اللّيل المظلم فعليكم با لقران»
هر گاه بر شما فتنه ها روي آورد مانند پاره هاي ابر در شب تاريك ، پس بر شما باد به قرآن .
به قرآن رجوع كنيد يا با دقّت و تدبّر آيات آن را تلاوت كنيد تا به وظيفه ي خويش راه يابيد.
« فانّه شافعٌ مشفّع »
پس همانا قرآن شفاعت كننده اي است كه شفاعتش پذيرفته مي شود.
به نقل از سایت بشری
http://boshraa.com/articles.php?id=2388
و به تحقيق ما آسمان نزديك تر را به چراغ ها زينت داده ايم و باطن اين عالم چيست ملكش نسبت به ملكوتش ، ظاهرش نسبت به باطنش كحلقة في فلاة مانند حلقه اي در دستي گم است كه اين تعبير از خود مولا در باره ي نسبت مُلك به ملكوت ، پس اين قرآن نيز اينچنين. بلكه اسرار مُلك و ملكوت را آشكار مي كند كه خود مولا در همين خطبه 18 پيش از آن از جمله ي اين دو آيه در باره عظمت قرآن استدلال كرده اند:
«ما فرّطنا في الكتاب من شيء » (انعام 38)
ما در كتاب چيزي فروگذار نكرديم.
« تبياناً لكلّ شيء » (نحل 89)
قرآن بيانگر و مُفَسّر هر چيزي است.
اما هر چه باشد بخش پاياني سخن مولا استعاره ي از دريا دارد. آنگاه كه گويد «لا تفني عجائبه» عجيبه هايش، شگفت آورهايش فاني نشود «و لا نتقضي غرائبه» غريبه هايش به پايان نرسد «و لا تكشف الظّلمات الاّ به» و تاريكي ها برطرف نشود جز به آن. شگفتا كه درياي عميق در خود ظلمت به همراه دارد خصوصاً در شب :
«او كظلماتٍ في بحرٍ لجّيّ يغشاه موج من فوقه موج من فوقه سحاب ظلماتٌ بعضها فوق بعضٍ ...» (نور 40)
يا مانند تاريكي هايي در دريايي عميق كه آنها را موجي بپوشاند بالاي آن موج ، موجي بالاي آن ابري، تاريكي هايي بعض آنها بالاي بعضي.
گرچه درياي عميق ، اقيانوس چنين وضعيتي دارد و لكن قرآن گرچه اقيانوس است نه تنها ظلمتي ندارد بلكه ظلمتها به كمك او برطرف مي شود وه چه زيباست اين سخن رسول خدا (ص) در باره ي قرآن:
«اذا التبست عليكم الفتن كقطع اللّيل المظلم فعليكم با لقران»
هر گاه بر شما فتنه ها روي آورد مانند پاره هاي ابر در شب تاريك ، پس بر شما باد به قرآن .
به قرآن رجوع كنيد يا با دقّت و تدبّر آيات آن را تلاوت كنيد تا به وظيفه ي خويش راه يابيد.
« فانّه شافعٌ مشفّع »
پس همانا قرآن شفاعت كننده اي است كه شفاعتش پذيرفته مي شود.
به نقل از سایت بشری
http://boshraa.com/articles.php?id=2388
الفضل ما شهد به الاعداء